Δεν υπάρχει κόσμημα που να με έχει παιδέψει τόσο πολύ στην κατασκευή του! Δεν υπάρχει βραχιόλι που να είχε τόση πολύ δουλειά και δεν υπάρχει ούτε μια φορά που να είχα τόσες απώλειες σε εργαλεία και τόσους τραυματισμούς!
5 κατεστραμένα τρυπανάκια, 2 τελειωμένα γυαλόχαρτα, 4 ατυχήματα με κοψίματα στα δάκτυλα από το μέταλλο και αμέτρητα καψίματα!
Τέλος άπειρα διλήματα και αλλαγές στο δέσιμο του κουμπώματος, ιδέες ναυάγια και κάτι μέτρα από δερμάτινο κορδόνι στον κάδο!
Αυτό είναι λοιπόν το παίδεμά μου που επιτέλους ολοκληρώθηκε, θα το έχω στην έκθεση της 6ης Ιουνίου στο Πολιτιστικό Κέντρο "Πέτρινο" του Δήμου Πυλαίας και μετά θα το παραδώσω με χαρά στη φίλη μου Βάσω την Yoga instructor για την οποία και σχεδιάστηκε.
Τι να πω... η αλήθεια είναι πως όσο περισσότερο σε παιδεύει κάτι τόσο περισσότερο παθιάζεσαι με αυτό και τελικά το καμαρώνεις..!! :))